tell me, what can you see?

Jesień, jesień, jesień... mimo, że często na nią narzekam, bo pojawiają się nieustające problemy z porannym wstawaniem, marznięciem w nos, zawsze niewystarczająco grubym szalikiem, ciągłym deszczem i wiatrem psującym już kolejny parasol, jest to jednak pora bardzo mi bliska. Bo przecież najbardziej w jesień chce się zanurzyć głęboko pod kocem, odpalić milion kupionych wcześniej w IKEI zapachowych świeczek, w ogromnym kubku zrobić herbatę z cytryną, miodem, sokiem malinowym i czym popadnie, a zaraz po tym otworzyć książkę i po 15 minutach... zasnąć! Jednak z drugiej strony właśnie ta jesień odbiera ode mnie trochę chęci i robię się coraz większym leniem, bo jakoś tak "pogoda jest straszna i nic się nie chce". Oczywiście nie chodzi tutaj o sesje - ta, którą chcę Wam dziś pokazać powstała właśnie w jesień, kiedy wiatr wiał ogromnie, zaczął padać deszcz i w ogóle wszystko szło nie tak jak powinno. Ale nie ma tego złego, dzięki otaczającej nas aurze zdjęcia, moim zdaniem, mają swój klimat i własnie pokazują taką jesień - mimo, że bez tony liści, to pokazują :)

Z Natalią współpracowało mi się znakomicie i zupełnie nie wiem, jak w słowach opisać to, jak wspaniale spędziłam z nią czas mimo tej, powiedzmy sobie szczerze, okropnej pogody. Mam nadzieję, że zgodnie z obietnicami, jeszcze uda nam się spotkać (z Kamilem też! :D).